Hippophae rhamnoides Hergo

Productbeschrijving

Hippophae rhamnoides ‘Hergo’ is een productieve, bladverliezende duindoornvariëteit die zijn oorsprong vindt in Duitsland en daar vooral is geselecteerd vanwege de uitstekende vruchtopbrengst en hoge gehalte aan vitamine C. Deze cultivar behoort tot de olijfwilgfamilie (Elaeagnaceae) en staat bekend om zijn robuustheid, voedselwaarde en decoratieve sierwaarde.

Kenmerken van de plant

Groei en vorm:
‘Hergo’ is een recht opgroeiende, middelgrote struik die uiteindelijk een hoogte van 2 tot 3 meter bereikt. De plant heeft een dichte, compacte groeiwijze en is goed te leiden als heg of in vormsnoei, mits voldoende ruimte voor worteluitbreiding. Net als andere duindoornsoorten ontwikkelt hij stevige doornen langs de takken, wat hem ook geschikt maakt als windkering of inheemse erfafscheiding.

Bladeren:
De smalle, zilvergroene bladeren geven de plant een licht grijsachtig accent, wat mooi contrasteert met de feloranje bessen in de herfst. Het loof is fijn en luchtig, wat de struik visueel lichter maakt dan veel andere heesters van dit formaat.

Bloei:
In het vroege voorjaar (maart–april) bloeit ‘Hergo’ met kleine, geelgroene, onopvallende bloemen die door de wind worden bestoven. Voor vruchtzetting is een mannelijke bestuiver vereist, zoals de cultivar ‘Pollmix’.

Vruchten en toepassingen

Vruchten:
De oranjerode bessen van ‘Hergo’ zijn opvallend sappig en hebben een friszure smaak die vooral tot zijn recht komt in verwerkte vorm (sap, siroop, jam of als toevoeging in smoothies). Ze bevatten uitzonderlijk veel vitamine C (tot wel 10× zoveel als citroenen), evenals antioxidanten, omega-vetzuren en carotenoïden.

De bessen rijpen in augustus tot september en blijven goed hangen aan de plant, waardoor de oogstperiode flexibel is. De vruchten zijn middelgroot, stevig en groeien in dichte trossen dicht tegen de takken aan.

Toepassing:
Duindoornbessen van ‘Hergo’ zijn niet ideaal om rauw te eten vanwege hun zuurheid, maar ze zijn bijzonder geschikt voor verwerking. Denk aan:

• Sap en siroop (als boost voor het immuunsysteem)

• Jam of gelei

• Gedroogd fruit of poeder

• Culinaire accenten in hartige gerechten of cocktails

Teelt en verzorging

Standplaats:
‘Hergo’ houdt van een zonnige, open standplaats en groeit het beste in lichtzure tot kalkrijke, goed doorlatende grond. De plant verdraagt wind, droogte en zout prima, en is daarmee ook geschikt voor kustgebieden of schrale, open plekken.

Winterhardheid:
Deze cultivar is volledig winterhard (tot –30 °C) en ook resistent tegen ziekten. Dankzij zijn diepe wortelgestel verbetert hij de bodemstructuur en bindt stikstof via symbiose met wortelknobbeltjes.

Snoei:
Snoei wordt het best uitgevoerd direct na de oogst of in het vroege voorjaar. Voor een compacte vorm of het beperken van doornen is regelmatige vormsnoei aan te raden.

Onderscheidend vermogen t.o.v. andere rassen

• Hogere vruchtproductie dan wildvormen of oudere cultivars

• Zeer hoog vitamine C-gehalte en goede sapopbrengst

• Makkelijker oogstbaar dan bijv. ‘Leikora’ door iets lossere trossen

• Minder groeikrachtig dan ‘Friesdorfer Orange’, wat hem geschikter maakt voor kleinere tuinen